Situatie in Sofia wordt grimmiger

Het zijn nog maar kleine incidenten: wat duw- en trekwerk, een automobiliste die op de demonstranten inrijdt, groepjes tegendemonstranten die provoceren. De zomervakantie nadert, de hitte neemt letterlijk en figuurlijk toe. De grote vraag is wat er de komende twee maanden in Sofia gaat gebeuren.

De strijd om de macht wordt steeds meer via de publieke opinie gevoerd. Dat begon twee weken geleden, toen het hoofd van de politie in Sofia werd vervangen door een regeringsgezinde hoofdcommissaris. In de officiële berichtgevingen van de autoriteiten daalde het aantal demonstranten plotsklaps met een factor tien.

De politieke situatie in Bulgarije is inmiddels ook in het Europarlement besproken. Inzet: de Europese steunfondsen, een vitale injectie voor de Bulgaarse economie. Die groeit jaarlijks exact met hetzelfde percentage als de steunfondsen groot zijn. De Bulgaarse partijen gooien over en weer met zoveel mogelijk modder door te stellen dat de ander met die steunfondsen fraudeert.

De centrumrechtse oppositiepartij GERB valt uit elkaar: een aantal prominenten heeft besloten een eigen partij op te richten. ‘Veel succes’, bromde partijleider Borisov.

Gistermiddag, vrijdag 12 juli, was er ineens een persconferentie van de organisatoren van de #ДАНСwithme demonstraties. Ze zouden overleg willen met het kabinet Oresharski en pas over zes maanden nieuwe verkiezingen.

Ik twitterde over die persconferentie en werd digitaal op de vingers getikt: De ‘organisatoren’ zouden aanhangers zijn van de regerende socialisten en niet namens de demonstranten spreken.

Zo wordt het steeds moeilijker om betrouwbare informatie te krijgen over de situatie in Bulgarije. Zowel rechts (GERB) als links (BSP) werken met vervalste foto’s en persberichten. Een groot deel van de pers in Bulgarije staat onder invloed van een politieke stroming, of zelfs onder invloed van onze Russische vriend president Putin.

Over Rusland gesproken: dat land zou bereid zijn om enkele miljarden krediet te verlenen aan Bulgarije. Daar staat natuurlijk wel iets tegenover: op papier gaat het om toestemming voor een oliepijpleiding, achter de schermen probeert Putin zo een voet tussen de deur te krijgen bij zijn Bulgaarse broedervolk. Een poortje naar de Europese Unie.

Ook Turkije doet zijn best om zoveel mogelijk invloed te krijgen bij zijn Europese buren. De zich liberaal noemende DPS, een zusterpartij van onze Nederlandse VVD, wordt gevormd door de Turkse minderheid en betaald vanuit Turkije. Die DPS vormt dus samen met de socialistische BSP, een zusterpartij van onze PvdA, een regering. Een minderheidskabinet, gedoogd door de neonazistische Ataka.

Had ik al verteld dat de socialisten een Russische kerncentrale willen bouwen in Bulgarije? Ook zo’n prachtig verhaal. Vertel ik een andere keer.

Intussen gaan de demonstraties door in Sofia. De demonstranten willen niet onder invloed van Rusland en / of Turkije leven. Ze willen bij de Europese Unie horen. Een enkele Duitse europarlementariër begrijpt dat en spreekt openlijk zijn steun uit aan de demonstranten.

Ik heb de situatie onder de aandacht gebracht bij een Nederlandse europarlementariër. De reactie: ‘Het is allemaal in het cyrillische alfabet geschreven, daar begrijp ik niets van!’

Vandaag, zaterdag 13 juli, gaan de demonstranten de Franse revolutie uitbeelden. Een dag te vroeg maar het levert vast weer prachtige foto’s op. Onderstaande foto is van een paar dagen geleden.